dinsdag 17 december 2013

Dierenarts weer kop van Jut - nu in NRC

En daar gaan we weer. Heleen Crul, publiciste van het NRC vindt dat dierenartsen best hun prijs kunnen laten zakken om mensen met huisdieren tegemoet te komen in deze barre tijden. Zij is zo goed op de hoogte van onze financiële positie dat zij meent te kunnen bepalen dat wij best wat minder mogen verdienen. 




Uit haar stuk blijkt dat ze geen idee heeft waarover ze oordeelt. Ze vergelijkt de prijzen tussen een Nederlandse dierenarts en een Italiaanse en concludeert dat "de Nederlandse dierenarts" te duur is. Het zelfde prijsverschil had ze zonder veel moeite kunnen vinden tussen 2 verschillende dierenartsen in een en dezelfde stad in Nederland.


Ze vervolgt haar relaas met de bewering dat het vrijgeven van de prijzen tot hogere tarieven heeft geleid en niet door vergroting van de concurrentie tot lagere.



Het vrij laten van de prijzen heeft zeer zeker tot meer concurrentie onder dierenartsen geleid. De diversiteit van tarieven is nog nooit zo groot geweest. Er zijn inmiddels mobiele dierenartsen en low budgetklinieken die diergeneeskunde voor een zeer lage prijs aanbieden. Vaak zijn dit ketens die met een lage overhead en goedkoop personeel werken waar heel goed naar het rendement van het geïnvesteerde vermogen wordt gekeken. Soms ook zijn het net beginnende dierenartsen die in een slechte arbeidsmarkt hun vak willen uitoefenen en van de inkomsten net rond kunnen komen. Je moet als eigenaar van een huisdier goed om je heen kijken en vergelijken als je voor weinig geld geholpen wil worden. Als je dat pas doet als je dier spoedeisende hulp nodig heeft is het hiervoor meestal te laat. En dat heb je met alles in het leven toch?



Mevrouw Crol constateert dat moderne dierenklinieken forse financiële investeringen vergen en gaat er vervolgens klakkeloos van uit dat die alleen maar gedaan worden als er een flink rendement tegenover staat. Wat ze helaas niet weet is dat de meeste dierenartsen niet de meest geslepen zakenlui zijn die hun vermogen met het beste rendement investeren. Bedragen geïnvesteerd in goodwill verdampen als sneeuw voor de zon en ook praktijkpanden worden de laatste jaren eerder minder dan meer waard. Het rendement op het geïnvesteerde vermogen bedraagt tegenwoordig zelden meer dan 10%. Geen wonder dat het tegenwoordig ook voor dierenartsen heel moeilijk is om de praktijkfinanciering rond te krijgen.



De meeste dierenartsen investeren in een praktijk om iets meer te verdienen dan in loondienst mogelijk is. De CAO voor dierenartsen is openbaar en mevrouw Crul kan met gemak de verdien- en carrièremogelijkheden van een dierenarts in loondienst achterhalen. Nee, dierenartsen verdienen niet het minimumloon. De meesten hebben een redelijk inkomen maar echt rijk wordt maar een enkeling. Ik nodig mevrouw Crul uit om eens mijn cijfers te komen bekijken zodat ze zich een beter oordeel kan vormen over de inkomenspositie van de gemiddelde gezelschapsdierenarts.



Een aantal jaren (nog niet zo heel lang) geleden heeft de overheid besloten dat huisdieren niet tot de eerste levensbehoeften behoren en het hoge BTW tarief voor diergeneeskundige zorg ingevoerd. Hier was niet alleen de huisdiereigenaar de dupe van. Veel dierenartsen hebben in die tijd de prijzen nauwelijks aangepast aan de inflatie waardoor hun winsten sterk onder druk kwamen. Als wij als gemeenschap besluiten dat huisdieren wel weer tot de eerste levensbehoefte gaan behoren kan het BTW tarief weer omlaag, dan kunnen we ook meteen een verplichte zorgverzekering voor huisdieren invoeren en de mensen die dat niet kunnen betalen zullen hier dan voor gecompenseerd moeten worden.




Tot die tijd blijft een hond of een kat luxe. Het is dan ook niet kies om de dierenarts verantwoordelijk te maken voor het bereikbaar houden van diergeneeskundige zorg voor iedereen die het eigenlijk niet kan betalen.

2 opmerkingen:

  1. Dit stuk is me uit het hart gegrepen. Het verhaal van mevr. Heleen Crul is ongenuanceerd, ze vergelijkt appels met peren. Het is waar dat je geen dierenarts moet worden als je graag rijk wilt worden. Het vak geeft gelukkig op andere manieren voldoening dan financieel. De verhoging van de BTW is hard aangekomen bij de eigenaar van gezelschapsdieren, maar zeker ook bij de gezelschapsdierenarts, die de kosten niet helemaal durfde door te berekenen. Het is een vreemd gegeven dat een dierenarts die jaren gestudeerd heeft, regelmatig nascholing volgt en kwalitatief goed werk levert, wordt geacht geen hoge vergoeding te vragen voor het werk dat hij of zij levert. Omdat het met zorg voor huisdieren te maken heeft is dat opeens immoreel. Terwijl men dat in andere beroepen met een even zware en lange vooropleiding en dezelfde nascholingsdruk wel normaal vindt.
    Dank voor het aanbrengen van nuancering.
    May Römer-Bartels
    (mede) eigenaar van een gezelschapsdierenpraktijk

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoezo "laag tarief"?

    Geneeskundige verzorging van de mens is v r i j g e s t e l d van btw.

    BeantwoordenVerwijderen